Vrijdag 17 december

Alweer de laatste dag van ons bezoek , de tijd vliegt.... Gisteren hebben we op het eind van de dag zoals gebruikelijk geevalueerd met Fatna en Soumia. Het programma voor vandaag bestaat uit korte onderdlen van wat we allemaal aan theorie hadden opgesteld en 's middags de evaluatie met Kamal er bij. In de ochtend hebben we het over het omgaan met weerstand, dossieropbouw en het bijhouden van vorderingen van de leerlingen, het organiseren van vergaderingen en ouderkontakten. 's Middags eten we op school couscous, een gigantisch bord waar Jan en ik ons best op doen maar waar toch meer dan de helft van over blijft. We lopen nog een keer naar de souk en vallen midden in het vrijdagmiddaggebed. Vanwege het mooie weer hebben honderden mannen zich in de paden tussen de kramen verzameld en hebben zich daar op hun gebedkleedjes geinstalleerd en volgen via de luidsprekers de preek en het gebed van de iman. Ternauwernood is er aan de zijkant een paadje opengelaten waardoor we deze menselijke muur kunnen passeren.

In de evaluatie geven we aan dat Kamal wel heel blij mag zijn met medewerkers als Fatna en Soumia; zeer betrokken en leergierig en gedurende de week grote vorderingen makend!!! Ook geven we aan dat we een aantal uitstekende lessen hebben gezien maar ook lessen waar nog het nodige aan vebeterd zou moeten worden. Opnieuw brengen we de facilitering van Fatna en Soumia ter sprake . Als de school kiest voor directe instructie , de functie teamleider/intern begeleider en verhoging van de kwaliteit van onderwijs dan moeten de dames gefaciliteerd worden. Kamal ziet dat ook in en zegt dat hij in gesprek is met het bestuur om daar structureel voor te zorgen. Het bestuur is nog niet helemaal overtuigd , proef ik uit zijn woorden. Tevens brengen we klassenopstelling ter sprake; probeer zoveel mogelijk de U-vorm te hanteren , kleine klassen in kleine lokalen, grote klassen in grote lokalen.... Ook het materiaal passeert de revu, wij benadrukken nog eens dat Fatna en Soumia geen materiaal-makers moeten gaan worden. Zij moeten de klassen in en kunnen wel verbindende activiteiten organiseren zodat zelf gemaakt lesmateriaal verzameld wordt en er een soort orthotheek ontstaat. Kamal geeft aan dat hij binnenkort met hen op bezoek gaat bij een uitgever om naar materiaal te gaan kijken.

We hopen dat het allemaal gerealiseerd gaat worden en nemen zeer hartelijk afscheid van de school. Na een week vind ik het lastig om de school weer los te laten, het voelt zo vertrouwd en er is nog zo veel te doen. We rijden terug naar het hotel en Jan en ik gaan nog onze laatste Dirhams in de oude bazar aan kadootjes voor thuis uitgeven. We zijn weer op tijd terug om Tahar uit te zwaaien op het station, die met de nachttrein naar zijn ouders gaat om hen te bezoeken. Jan en ik gaan als volleerde Casablancezen(?) met een taxi de stad in om nog een keer in een authentieke omgeving te gaan eten. Ondertussen berieken ons via SMS-berichten het nieuws dat het nog maar de vraag is of we de volgende dag op Schiphol kunnen landen.

Maar jawel, na een vlucht waarin we zo'n 25 graden overbruggen, komen we aan op een wit Schiphol en begint voor ons de Kerstvakantie.

Groet Tahar, Jan en Joost

16 december 2010

Casablanca begint al bekend te worden voor me. Onderweg naar de school in de taxi zijn er steeds meer herkenningspunten. Vanmorgen extra vroeg naar de school omdat ik samen met Fatna een gymles ging bijwonen. De gymleraar is een dove medewerker. Bij het begin van zijn les , die op een soort overdekte speelplaats wordt gegeven, kreeg ik sterke jeugdherinneringen aan de gymles uit mijn eigen lagere schoolleeftijd. Nog net geen grondoefeningen maar wel een warming-up die daar sterk aan deed denken. Voor de rest had Said een keurige lesopbouw rond handbal gemaakt. De nabespreking met Fatna en hem hebben we op video opgenomen zodat we ook aan de hand van de beelden haar feed-back konden geven. De nabespreking met Soumia was met een leerkracht die nogal in het verzet zat maar daar sloeg ze zich goed door heen en door haar goede manier van de juiste vragen te stellen wist ze toch een veilige sfeer te creeeren waarin de leerkracht steeds meer ontspande en open stelde. Tijdens de luchpauze hebben we op de Bazar nog geprobeerd een aantal Marokkaanse kooplieden te confronteren met de Nederlandse zuinigheid maar ik denk dat achteraf zowel zij als wij met een tevreden gevoel aan de transacties terugdenken.
In de middag heb ik een voortreffelijke les gezien in een oudste groep leerlingen. In een bomvolle klas, 15 leerlingen, wist zij in een hoog tempo met veel enthousiasme en grote betrokkenheid van de leerlingen een keurige aardrijkskundeles te geven.
Ook nu weer hebben we de nagesprekken met de video geanalyseerd. Fatna had dit keer een stevige gesprekspartner; de enige mannelijke groepsleerkracht in de SO-afdeling die eigenlijk zelf vond dat die een perfecte les had gegeven maar waar volgens Fatna en Jan toch wel wat steken had laten vallen. Maar ook zij hield zich goed staande in het gesprek en wist een vervolgafspraak te maken om een volgende keer bij een klassenobservatie naar een aantal punten te kijken.
AMES heeft in Fatna en Soumia twee zeer bekwame krachten die zich in onze ogen zeer snel ontwikkelen tot goede IB-ers teamleiders. Ze zijn zeer leergierig en snappen goed waar het om gaat. Zo hadden zij bij de klassenbezoeken ook bewust een aantal bezoeken ingepland bij collega's die nog niet zo goed functioneren en weerstand hebben tegen allerlei veranderingen.
Aan het eind van de middag geevalueerd en het programma voor de laatste dag aangepast. Morgen is alweer de laatste dag op de school, wat vliegt de tijd !!!!!
Groet Jan, Tahar en Joost

Woensdag 15 december

Het rijden met een taxi naar Ames wordt al heel gewoon en we verbazen ons nergens meer over. Vanmorgen stond er weer een klassenbezoek op het programma en moesten Fatna en Soumia dit keer de nabespreking houden . Dat was wel spannend voor ze want dat was de eerste keer voor ze. Ik was met Soumia bij een rekenles. De leerkracht had zich goed voorbereid en hield zich keurig aan de fases van de directe instructie. De klas deed enthousiast zijn best. Ik had wel het idee dat een aantal kinderen veel meer dan de aangeboden stof aan kon. Toen de les was afgelopen vroeg ik aan de leerkracht of ik een "experiment "mocht doen. Dat mocht en toen ik veel moeilijkere vragen aan de leeerlingen ging stellen bleek meer dan de helft dat niveau tot hun enthousiasme aan te kunnen. Jan was met Fatna naar een les grammatica wezen kijken en kwam enthousiast terug. Vervolgens hielden beide dames een nabespreking met de leerkracht waar Jan, Tahar en ik dan bijzaten. Tahar om een verslag van het gesprek te maken op papier en Jan en ik keken alleen maar , maar ook uit lichaamstaal en de enkele franse termen valt ook al een hoop informatie te halen. Ieder hield een nabespreking van 20 minuten in het begin wat gespannen maar met zeer goed resultaat.Ook voor de leerkrachten was dit een "premiere".
Na de lunch werd de inhoud van de gesprekken vertaald en werden Fatna en Soumia door vooral Jan voorzien van coachingstips. Het was mooi dat het twee totaal verschillende gesprekken waren : een leerkracht die erg kort van stof was en steeds dmv van vragen uitgedaagd moest worden en de andere leerkracht die een waterval aan allerlei onderwerpen wilde aansnijden . Vervolgens heeft Joost het gehad over wat zijn inziens belangrijke taken voor een I.B.-er zijn en dat geprobeerd toe te snijden op hun beginnende activiteiten binnen hun werksituatie. Niet teveel de vergelijking met Nederland maar wat zou hier binnen Ames prioriteit hebben en zinvol zijn. Dan blijkt ook dat we nog met Kamal (de directeur) aan de slag moeten want de dames zijn nog steeds niet vrijgesteld, of in zeer beperkte mate. Ook op allerlei beleidsterreinen staat een en ander nog in de kinderschoenen. Ook de IB-ers verbazen zich erover dat de klassenopstelling wisselend is, een U-vorm maar ook bankjes achter elkaar (met dove kinderen!) Ook dit gaan we vrijdag met Kamal bespreken want met een eenvoudige maatregel kun je deze situatie natuurlijk veranderen. Aan het eind van de middag zijn we gestopt , ook hier is de school woensdagmiddag vrij. Iedereen is na lestijd dan ook uit de school verdwenen. De normjaartaak is hier niet aan de orde.
Opnieuw een zeer zinvolle en intensieve dag. Na afloop zijn we lopend de oude binnenstad en de medina in gegaan , een wirwar aan steegjes en winkeltjes. Fascinerend om te zien, allerlei beroepen die je in Nederland alleen nog in het openlucht museum ziet maar ook dat je hier je eigen kip kunt uitkiezen die dan ter plekke wordt onthoofd en geplukt.
Groet uit Casablanca, Tahar, Jan en Joost

Casablanca 14 december

Sinds zaterdag zijn wij, Tahar, Jan Wit en Joost van den Kerkhof in Casablanca om een bijdrage te leveren aan het projekt. Ons doel is om vooral de intern begeleiders/teamleiders Fadna en Soumia verder te ondersteunen in hun (beginnende) werkzaamheden. Dit doen we door verder in te gaan op het model directe instructie en klassemanagement (Joost) en de gespreksvaardigheden die je nodig hebt om te kunnen coachen (Jan) en dit alles dan vertaald/getolkt door Tahar.
Over de zondag valt een hoop te vertellen maar dat valt wat buiten het projekt. Met Kamal (directeur) en Hakim (zijn dove manusje van alles anex chauffeur) hebben we een goede indruk gekregen van Casablanca en omgeving . Een metropool van 6 miljoen inwoners met giga bouwprojekten aan de ene kant en sloppenwijken aan de andere kant. Het verkeer is een belevenis op zich; het lijkt alsof menig chauffeur zich wil kwalificeren voor de rally Parijs-Dakar. Onze dove Hakim heeft daarbij nog de bijzondere gewoonte om a hij op zijn mobiel gebeld wordt, met zijn videofoon op zichzelf gericht te gaan gebaren naar de eveneens dove beller: in de ene hand het mobieltje en het stuur en met de andere hand gebaren.Een enerverend schouwspel. Met onze marokkaanse gasten hebben we heerlijk gegeten en de lokale veestapel een ernstige slag toegebracht.
Maandag begon het echte werk. Tahar regelt 's morgens de taxi en dat is iedere keer weer spannend hoe lang het gaat duren. Tahar is een vaardig onderhandelaar die niet met zich laat sollen. In de ochtenduren hebben we samen met de directeur en de dames Fadna en Soumia het hele programma en onze doelstellingen doorgenomen zodat daar geen onduidelijkheid over was. Roosters gemaakt voor de klassenbezoeken etc. In de pauze die hier van 12 tot 2 uur is hebben we met Kamal een centrum bezocht waarv allerelei ambachtslieden hun producten maken en verkopen (meubels, keramiek, tapijten , muziekinstrumenten etc etc) en tevens het oude stadhuis van Casablanca bewonderd.
's Middags is Jan gestart met een stuk theorie over coaching en gespreksvaardigheden. Daarna zijn we rondgeleid door de school en na schooltijd heeft Joost een presentatie gegeven aan het team over het model directe instructie o.a.mbv een stukje video. Dit was een vervolg op de vorige module van Alice en Frans in oktober jl. Ook presenteerden we n.a.v. het model een observatielijstje waar we de komende dagen de klassenbezoeken mee gaan doen.
Dinsdag. We starten met klassenbezoeken. We splitsen ons op, ieder met een van de IB-ers mee de klas in om een les te observeren n.a.v. het directe instructiemodel . Na afloop van deze sessie wisselen we dan uit wat we gezien hebben , wat de goede en de verbeterpunten zijn en hoe je daar in zou kunnen coachen. Jan geeft dan vervolgens weer een stukje theorie over de coaching maar praktisch gemaakt aan de hand van wat we gezien hebben. In de middag weer een sessie klassenbezoeken maar dan in een andere samenstelling en vervolgens weer nabespreken (zonder de leerkracht) en waar in de middag dan de IB-ers moesten aangeven hoe zij het gesprek zouden aangaan met de leerkracht en wat een mogelijk punt van coaching zou kunnen zijn. De lessen die we gezien hebben zijn van wisslende kwaliteit; belangrijk winstpunt is dat iedere leerkracht die we gezien hebben serieus probert de fases van het model in haar les te laten terugkomen. Een groot compliment voor Fadna en Soumia want zij hebben het model scherp in hun hoofd zitten en ook hun lesobservaties zijn zeer goed, ze kunnen feilloos de verbeterpunten aangeven .
Morgen wordt een spannende dag voor de dames: weer een klassenbezoek met ons maar nu gevolgd door een nabespreking met de leerkracht o.l.v. de IB-er. Voor hen is dit de eerste keer. Wij zitten bij dat gesprek en geven na afloop weer feed back aan hen over hoe het gesprek in onze ogen is verlopen .
Het weer is trouwens wat aan de saaie kant , zonnig en zo'n ruim 20 graden dus dat staat in schrille tegenstelling met de koude in Nederland