Vrijdag 17 december

Alweer de laatste dag van ons bezoek , de tijd vliegt.... Gisteren hebben we op het eind van de dag zoals gebruikelijk geevalueerd met Fatna en Soumia. Het programma voor vandaag bestaat uit korte onderdlen van wat we allemaal aan theorie hadden opgesteld en 's middags de evaluatie met Kamal er bij. In de ochtend hebben we het over het omgaan met weerstand, dossieropbouw en het bijhouden van vorderingen van de leerlingen, het organiseren van vergaderingen en ouderkontakten. 's Middags eten we op school couscous, een gigantisch bord waar Jan en ik ons best op doen maar waar toch meer dan de helft van over blijft. We lopen nog een keer naar de souk en vallen midden in het vrijdagmiddaggebed. Vanwege het mooie weer hebben honderden mannen zich in de paden tussen de kramen verzameld en hebben zich daar op hun gebedkleedjes geinstalleerd en volgen via de luidsprekers de preek en het gebed van de iman. Ternauwernood is er aan de zijkant een paadje opengelaten waardoor we deze menselijke muur kunnen passeren.

In de evaluatie geven we aan dat Kamal wel heel blij mag zijn met medewerkers als Fatna en Soumia; zeer betrokken en leergierig en gedurende de week grote vorderingen makend!!! Ook geven we aan dat we een aantal uitstekende lessen hebben gezien maar ook lessen waar nog het nodige aan vebeterd zou moeten worden. Opnieuw brengen we de facilitering van Fatna en Soumia ter sprake . Als de school kiest voor directe instructie , de functie teamleider/intern begeleider en verhoging van de kwaliteit van onderwijs dan moeten de dames gefaciliteerd worden. Kamal ziet dat ook in en zegt dat hij in gesprek is met het bestuur om daar structureel voor te zorgen. Het bestuur is nog niet helemaal overtuigd , proef ik uit zijn woorden. Tevens brengen we klassenopstelling ter sprake; probeer zoveel mogelijk de U-vorm te hanteren , kleine klassen in kleine lokalen, grote klassen in grote lokalen.... Ook het materiaal passeert de revu, wij benadrukken nog eens dat Fatna en Soumia geen materiaal-makers moeten gaan worden. Zij moeten de klassen in en kunnen wel verbindende activiteiten organiseren zodat zelf gemaakt lesmateriaal verzameld wordt en er een soort orthotheek ontstaat. Kamal geeft aan dat hij binnenkort met hen op bezoek gaat bij een uitgever om naar materiaal te gaan kijken.

We hopen dat het allemaal gerealiseerd gaat worden en nemen zeer hartelijk afscheid van de school. Na een week vind ik het lastig om de school weer los te laten, het voelt zo vertrouwd en er is nog zo veel te doen. We rijden terug naar het hotel en Jan en ik gaan nog onze laatste Dirhams in de oude bazar aan kadootjes voor thuis uitgeven. We zijn weer op tijd terug om Tahar uit te zwaaien op het station, die met de nachttrein naar zijn ouders gaat om hen te bezoeken. Jan en ik gaan als volleerde Casablancezen(?) met een taxi de stad in om nog een keer in een authentieke omgeving te gaan eten. Ondertussen berieken ons via SMS-berichten het nieuws dat het nog maar de vraag is of we de volgende dag op Schiphol kunnen landen.

Maar jawel, na een vlucht waarin we zo'n 25 graden overbruggen, komen we aan op een wit Schiphol en begint voor ons de Kerstvakantie.

Groet Tahar, Jan en Joost

16 december 2010

Casablanca begint al bekend te worden voor me. Onderweg naar de school in de taxi zijn er steeds meer herkenningspunten. Vanmorgen extra vroeg naar de school omdat ik samen met Fatna een gymles ging bijwonen. De gymleraar is een dove medewerker. Bij het begin van zijn les , die op een soort overdekte speelplaats wordt gegeven, kreeg ik sterke jeugdherinneringen aan de gymles uit mijn eigen lagere schoolleeftijd. Nog net geen grondoefeningen maar wel een warming-up die daar sterk aan deed denken. Voor de rest had Said een keurige lesopbouw rond handbal gemaakt. De nabespreking met Fatna en hem hebben we op video opgenomen zodat we ook aan de hand van de beelden haar feed-back konden geven. De nabespreking met Soumia was met een leerkracht die nogal in het verzet zat maar daar sloeg ze zich goed door heen en door haar goede manier van de juiste vragen te stellen wist ze toch een veilige sfeer te creeeren waarin de leerkracht steeds meer ontspande en open stelde. Tijdens de luchpauze hebben we op de Bazar nog geprobeerd een aantal Marokkaanse kooplieden te confronteren met de Nederlandse zuinigheid maar ik denk dat achteraf zowel zij als wij met een tevreden gevoel aan de transacties terugdenken.
In de middag heb ik een voortreffelijke les gezien in een oudste groep leerlingen. In een bomvolle klas, 15 leerlingen, wist zij in een hoog tempo met veel enthousiasme en grote betrokkenheid van de leerlingen een keurige aardrijkskundeles te geven.
Ook nu weer hebben we de nagesprekken met de video geanalyseerd. Fatna had dit keer een stevige gesprekspartner; de enige mannelijke groepsleerkracht in de SO-afdeling die eigenlijk zelf vond dat die een perfecte les had gegeven maar waar volgens Fatna en Jan toch wel wat steken had laten vallen. Maar ook zij hield zich goed staande in het gesprek en wist een vervolgafspraak te maken om een volgende keer bij een klassenobservatie naar een aantal punten te kijken.
AMES heeft in Fatna en Soumia twee zeer bekwame krachten die zich in onze ogen zeer snel ontwikkelen tot goede IB-ers teamleiders. Ze zijn zeer leergierig en snappen goed waar het om gaat. Zo hadden zij bij de klassenbezoeken ook bewust een aantal bezoeken ingepland bij collega's die nog niet zo goed functioneren en weerstand hebben tegen allerlei veranderingen.
Aan het eind van de middag geevalueerd en het programma voor de laatste dag aangepast. Morgen is alweer de laatste dag op de school, wat vliegt de tijd !!!!!
Groet Jan, Tahar en Joost

Woensdag 15 december

Het rijden met een taxi naar Ames wordt al heel gewoon en we verbazen ons nergens meer over. Vanmorgen stond er weer een klassenbezoek op het programma en moesten Fatna en Soumia dit keer de nabespreking houden . Dat was wel spannend voor ze want dat was de eerste keer voor ze. Ik was met Soumia bij een rekenles. De leerkracht had zich goed voorbereid en hield zich keurig aan de fases van de directe instructie. De klas deed enthousiast zijn best. Ik had wel het idee dat een aantal kinderen veel meer dan de aangeboden stof aan kon. Toen de les was afgelopen vroeg ik aan de leerkracht of ik een "experiment "mocht doen. Dat mocht en toen ik veel moeilijkere vragen aan de leeerlingen ging stellen bleek meer dan de helft dat niveau tot hun enthousiasme aan te kunnen. Jan was met Fatna naar een les grammatica wezen kijken en kwam enthousiast terug. Vervolgens hielden beide dames een nabespreking met de leerkracht waar Jan, Tahar en ik dan bijzaten. Tahar om een verslag van het gesprek te maken op papier en Jan en ik keken alleen maar , maar ook uit lichaamstaal en de enkele franse termen valt ook al een hoop informatie te halen. Ieder hield een nabespreking van 20 minuten in het begin wat gespannen maar met zeer goed resultaat.Ook voor de leerkrachten was dit een "premiere".
Na de lunch werd de inhoud van de gesprekken vertaald en werden Fatna en Soumia door vooral Jan voorzien van coachingstips. Het was mooi dat het twee totaal verschillende gesprekken waren : een leerkracht die erg kort van stof was en steeds dmv van vragen uitgedaagd moest worden en de andere leerkracht die een waterval aan allerlei onderwerpen wilde aansnijden . Vervolgens heeft Joost het gehad over wat zijn inziens belangrijke taken voor een I.B.-er zijn en dat geprobeerd toe te snijden op hun beginnende activiteiten binnen hun werksituatie. Niet teveel de vergelijking met Nederland maar wat zou hier binnen Ames prioriteit hebben en zinvol zijn. Dan blijkt ook dat we nog met Kamal (de directeur) aan de slag moeten want de dames zijn nog steeds niet vrijgesteld, of in zeer beperkte mate. Ook op allerlei beleidsterreinen staat een en ander nog in de kinderschoenen. Ook de IB-ers verbazen zich erover dat de klassenopstelling wisselend is, een U-vorm maar ook bankjes achter elkaar (met dove kinderen!) Ook dit gaan we vrijdag met Kamal bespreken want met een eenvoudige maatregel kun je deze situatie natuurlijk veranderen. Aan het eind van de middag zijn we gestopt , ook hier is de school woensdagmiddag vrij. Iedereen is na lestijd dan ook uit de school verdwenen. De normjaartaak is hier niet aan de orde.
Opnieuw een zeer zinvolle en intensieve dag. Na afloop zijn we lopend de oude binnenstad en de medina in gegaan , een wirwar aan steegjes en winkeltjes. Fascinerend om te zien, allerlei beroepen die je in Nederland alleen nog in het openlucht museum ziet maar ook dat je hier je eigen kip kunt uitkiezen die dan ter plekke wordt onthoofd en geplukt.
Groet uit Casablanca, Tahar, Jan en Joost

Casablanca 14 december

Sinds zaterdag zijn wij, Tahar, Jan Wit en Joost van den Kerkhof in Casablanca om een bijdrage te leveren aan het projekt. Ons doel is om vooral de intern begeleiders/teamleiders Fadna en Soumia verder te ondersteunen in hun (beginnende) werkzaamheden. Dit doen we door verder in te gaan op het model directe instructie en klassemanagement (Joost) en de gespreksvaardigheden die je nodig hebt om te kunnen coachen (Jan) en dit alles dan vertaald/getolkt door Tahar.
Over de zondag valt een hoop te vertellen maar dat valt wat buiten het projekt. Met Kamal (directeur) en Hakim (zijn dove manusje van alles anex chauffeur) hebben we een goede indruk gekregen van Casablanca en omgeving . Een metropool van 6 miljoen inwoners met giga bouwprojekten aan de ene kant en sloppenwijken aan de andere kant. Het verkeer is een belevenis op zich; het lijkt alsof menig chauffeur zich wil kwalificeren voor de rally Parijs-Dakar. Onze dove Hakim heeft daarbij nog de bijzondere gewoonte om a hij op zijn mobiel gebeld wordt, met zijn videofoon op zichzelf gericht te gaan gebaren naar de eveneens dove beller: in de ene hand het mobieltje en het stuur en met de andere hand gebaren.Een enerverend schouwspel. Met onze marokkaanse gasten hebben we heerlijk gegeten en de lokale veestapel een ernstige slag toegebracht.
Maandag begon het echte werk. Tahar regelt 's morgens de taxi en dat is iedere keer weer spannend hoe lang het gaat duren. Tahar is een vaardig onderhandelaar die niet met zich laat sollen. In de ochtenduren hebben we samen met de directeur en de dames Fadna en Soumia het hele programma en onze doelstellingen doorgenomen zodat daar geen onduidelijkheid over was. Roosters gemaakt voor de klassenbezoeken etc. In de pauze die hier van 12 tot 2 uur is hebben we met Kamal een centrum bezocht waarv allerelei ambachtslieden hun producten maken en verkopen (meubels, keramiek, tapijten , muziekinstrumenten etc etc) en tevens het oude stadhuis van Casablanca bewonderd.
's Middags is Jan gestart met een stuk theorie over coaching en gespreksvaardigheden. Daarna zijn we rondgeleid door de school en na schooltijd heeft Joost een presentatie gegeven aan het team over het model directe instructie o.a.mbv een stukje video. Dit was een vervolg op de vorige module van Alice en Frans in oktober jl. Ook presenteerden we n.a.v. het model een observatielijstje waar we de komende dagen de klassenbezoeken mee gaan doen.
Dinsdag. We starten met klassenbezoeken. We splitsen ons op, ieder met een van de IB-ers mee de klas in om een les te observeren n.a.v. het directe instructiemodel . Na afloop van deze sessie wisselen we dan uit wat we gezien hebben , wat de goede en de verbeterpunten zijn en hoe je daar in zou kunnen coachen. Jan geeft dan vervolgens weer een stukje theorie over de coaching maar praktisch gemaakt aan de hand van wat we gezien hebben. In de middag weer een sessie klassenbezoeken maar dan in een andere samenstelling en vervolgens weer nabespreken (zonder de leerkracht) en waar in de middag dan de IB-ers moesten aangeven hoe zij het gesprek zouden aangaan met de leerkracht en wat een mogelijk punt van coaching zou kunnen zijn. De lessen die we gezien hebben zijn van wisslende kwaliteit; belangrijk winstpunt is dat iedere leerkracht die we gezien hebben serieus probert de fases van het model in haar les te laten terugkomen. Een groot compliment voor Fadna en Soumia want zij hebben het model scherp in hun hoofd zitten en ook hun lesobservaties zijn zeer goed, ze kunnen feilloos de verbeterpunten aangeven .
Morgen wordt een spannende dag voor de dames: weer een klassenbezoek met ons maar nu gevolgd door een nabespreking met de leerkracht o.l.v. de IB-er. Voor hen is dit de eerste keer. Wij zitten bij dat gesprek en geven na afloop weer feed back aan hen over hoe het gesprek in onze ogen is verlopen .
Het weer is trouwens wat aan de saaie kant , zonnig en zo'n ruim 20 graden dus dat staat in schrille tegenstelling met de koude in Nederland

Actieve leerlingen

Inmiddels is het alweer woensdag. De dagen vliegen voorbij omdat ze intensief zijn.
We hebben vandaag voor het hele team de doelen nogmaals benoemd.
Wij hebben de volgende doelen gesteld:
* Ondersteunen van de coordinatoren (functiemix van teamleider en IB-er)
* De leerlingen actiever bij de les betrekken
* Toepassen van het directe instructiemodel
* Gebruiken van meetinstrument om te bepalen hoe actief de leerlingen tijdens een les zijn
Frans is maandag begonnen met het onderdeel de leerlingen actief bij een les betrekken. Binnen het Marokkaanse onderwijs is het gebruikelijk dat de leerkracht vooral informatie geeft en de leerling zwijgzaam deze informatie opneemt. Wat wij willen is dat de leerling ook inbreng heeft. Wij boden verschillende actieve werkvormen aan wat als voorbeeld kan dienen voor in de klassen. het team is zeer gedreven en voert de gegeven opdrachten enthousiast uit. We kunnen helaas constateren dat het echt leerkrachten zijn omdat ze meteen gaan doen in plaats van eerst goed de opdracht luisteren waardoor er verwarring ontstaat.
In dit team zijn dove medewerkers. Helaas is er geen tolk geregeld! Wij gebaren op verzoek van deze medewerkers omdat ze het op deze manier toch goed kunnen volgen. Frans is erg expressief en heeft het voor elkaar gekregen om Frans te spreken, Nederlands te denken en Nederlands te gebaren!!!
De opdracht die de leerkrachten voor dinsdag meekregen was dat zij een kringgesprek moesten houden. Tot onze verbazing wisten ze niet wat een kringgesprek was en daar hebben we dinsdag aandacht aan besteed. Na deze uitleg is Alice het directe instructiemodel uit gaan leggen en heeft praktische tips gegeven. leerkrachten hebben erg veel behoefte aan tips en willen graag vertellen waar zij tegenaan lopen. Iets wat voor ons heel herkenbaar is.
Samen met de coordinatoren zijn wij de klassen in gegaan. Een kringgesprek blijkt erg moeilijk want van de 4 bezoeken die we op woensdag hebben gedaan was er maar 1 echt kringgesprek. We hebben wel actieve leerlingen gezien en leerkrachten met inzet die met hulp goede leerkrachten voor de school zullen worden. 1 leerkracht liet een effectieve lestijd zien van 90% Dat was verrassend..........
Woensdag hebben de leerkrachten samen een les voorbereid aan de hand van het directe instructie model en zijn Frans en Alice in gesprek gegaan met de dove medewerkers. Morgen gaan we de klas weer in met de coordinatoren en gaan we een les bekijken die ze vandaag hebben voorbereid. Waarschijnlijk komt Frans gewassen en geschoren terug van zijn bezoek bij de praktijkschool!
Bert heeft tijdens zijn bezoek erg veel indruk gemaakt want als wij zijn naam noemen verschijnt er bij de hele groep een grote glimlach.

Groet aan jullie allemaal van Tahar, Frans en Alice.

It's raining again!

Beste collega 's

Het regent hier, daardoor waren alle taxi's bezet en hebben een kwartier in de regen gestaan. Zo begint ons verhaal deze keer. Wij, Tahar, Alice en Frans, zijn nog niet begonnen aan onze werkelijke opdracht. De regen en het vervoer zit even tegen. We wachten nu tot onze vrienden van Ames ons komen ophalen en dan kunnen we echt beginnen. Het weer komt dus erg bekend over, maar de omgeving is natuurlijk heel anders. We zitten nu te wachten in de lobby van het hotel en kunnen niet wachten om de leerlingen en de docenten van Ames weer te ontmoeten. Vanmiddag laten we enige opnames zien die op de polanoschool zijn gemaakt. Zijn benieuwd naar de reacties van de mensen hier.

Morgen melden we ons weer, maar dan hopenlijk met meer nieuws en met een zonnetje!

Module logopedie en taalverwerving

Vrijdag 18 juni 2010: Alweer de laatste dag, wat is deze week snel gegaan.
We hadden een heel constructieve ochtend met de IB-ers. Naar aanleiding van de vraag: “hoe gaan jullie de kennis overdragen aan het team?” was het zo bijzonder dat we de basishouding van positieve interactie terughoorden. Van hieruit konden wij het theoretisch kader schetsen en verder uitdiepen. De mensen die na ons een module gaan geven kunnen hier verder mee gaan. We hebben nog even gestoeid met de audiometer, audiogrammen en met het samenstellen van een materialenlijst. Aan het eind van de ochtend werden we uitgebreid bedankt door de IB-ers, we werden er stil van. We begonnen om 15.00u met les geven voor de hele groep omdat de uitreiking van de certificaten veel tijd zou vragen.
Uit ons programma hadden een selectie gemaakt van de onderwerpen die we nog wilden behandelen. Aan het eind kregen de cursisten een A4 met 9 vragen die ze heel serieus gemaakt hebben. Een volgende keer moeten we onze vraagstelling en instructie verduidelijken, het bleek allemaal erg moeilijk. In snel tempo werd het lokaal omgetoverd tot een officiële diploma-uitreikings-ruimte. De dames en heren hadden zo tijd om hun mooiste kleren aan te trekken, ze zagen er prachtig uit. Bij elke naam die genoemd werd hoorde kussen, omhelzingen, foto’s met certificaat erop. De emoties vlogen door de lucht. We werden erg verwend. De gebruikelijke vrijdag couscous met 7 groenten, die als laatste volgde, was echt aan ons besteed. Nu zitten we uitgeteld te bloggen en te genieten van het feit dat we niets meer hoeven voor te bereiden.

Peter Strating zei van te voren: “jullie gaan dit leuk vinden” en hij heeft gelijk: het was meer dan leuk!

Laatste groet vanuit Casablanca,
Mirjam, Tahar en Riet

Donderdag, 17 juni 2010

Om 9.30 uur zaten we met de IB-ers in de kring om de klassenobservaties van gisteren te bespreken. Volgens coachingtechnieken begonnen we met de positieve feedback waarop de reactie van twee van de mensen was: “kom nu maar op, wij willen wat leren en horen wat vonden jullie er van. Het was een heel bevredigende ochtend voor beide partijen. We hebben een keuze gemaakt uit een reeks bespreekpunten. Als eerste kwam de positieve benadering van kinderen aan de orde en hoe je een kind met een eenvoudiger opdracht kan laten slagen. Wij vonden het ook belangrijk om visualisatie binnen de klas aandacht te geven: naamkaartjes, naamgebaren, dagritmekaarten, getallenlijn en tafelkaarten.
Tussen de middag kreeg Tahar de audiometer weer aan de praat. Morgen willen we hier met de IB-ers en 3 ngo’s verder mee.
Op het middagprogramma stond “hoortraining”. Niet ons favoriete onderwerp. Het werd toch nog leuk door alle geluidsspelletjes en opdrachten die we tussendoor geven.
Bij het werken in groepjes zie je mensen genieten en vol overgave meedoen.
Vanavond maken wij een multiple choice eindtoets waarmee we onze module morgen willen afsluiten.

Woensdag 16 juni

Vanmorgen hebben we in de klassen van de IB-ers geobserveerd.
Het toepassen van de opdracht die de cursisten gisteren meekregen konden we zo in de klas zien. Voor de kinderen was het hun laatste schooldag. Voor de leerkrachten een drukke periode om de rapporten klaar te maken voor de ouders.
Kamal stelde ons gisteren voor aan een vader van een meisje die zo enthousiast over zijn dochter van acht jaar vertelde. Hij is één van de ouders die heel graag een cursus gebarentaal op school zou willen volgen om beter met zijn dochter te kunnen communiceren. De mensen van AMES zijn helaas nog niet zo ver.
Bij het middagdeel hadden we het gevoel dat we beter aansloten bij hun verwachtingen en praktijk. Videobeelden en het nabespreken van observatieopdrachten aan de hand van vragen, hebben hier goed bij geholpen. Onze nachtelijke voorbereiding werpt zijn vruchten af.

Vriendelijke groeten vanuit Casablanca,

Tahar, Mirjam en Riet

Module: Taalverwerving en logopedie.

Zaterdag 12 juni
Onze aankomst was zeer hartelijk. Het was niet echt warm maar een prima temperatuur om aan het werk te gaan.

Zondag 13 juni
Door Kamal, de directeur van de AMES en Hakim, de chauffeur van de school werden we na het ontbijt opgehaald. We kregen een geweldige rondleiding in de moskee. We mochten aansluiten bij een groep toeristen, dit had Kamal snel geregeld. Visjes gegeten in het centrum, op traditionele manier gegrild of gefrituurd met linzen en sla. Zo lekker hebben Riet en Mirjam het nog nooit gegeten.
Daarna in de tuin onder de palmboom voorbereid. Sokken vergeten mee te nemen en toen was het fris.

Maandag 14 juni
We mochten eindelijk beginnen na de valse start in April waar de aswolk ons tegenhield.
Naast de mensen van de school zijn er nog 6 mensen uit verschillende NGO ’s. Van de onderwijsacademie hadden we geen enkele aanmelding. Deze mensen kregen de uitnodiging te laat.
Verschillende organisaties zijn op de hoogte van het geven van deze module maar de meesten gaven aan door gebrek aan middelen niet te kunnen participeren.
In het benauwde lokaal ging het lesgeven goed. We raakten met z’n drieën al snel op elkaar ingespeeld. Het was een erg theoretisch deel om inzicht te geven in alle onderdelen van de taal. Rond kwart over 6 stopten wij en begon het vragen halfuurtje wat uitliep tot anderhalf uur. Hieruit blijkt de enorme betrokkenheid van de groep en de module roept veel discussie op. Toen kregen alle deelnemers nog een opdracht voor de volgende dag. Morgen houden wij de klok in de gaten!

Dinsdag 15 juni
Met 4 IB-ers gingen we vanmorgen aan de slag. A.d.h.v. hun enorme takenlijst hebben we een aantal punten toegelicht. De IB-er zien op tegen de grote hoeveelheid taken en zien door de bomen het bos niet meer. Aan ons de taal om ze hiermee verder te helpen.
Om half 4 was iedereen paraat en gingen we in groepjes aan de slag met de huiswerkopdracht.
Goed is het om te zien hoe levendig de samenwerking in de groepjes verloopt. Het stuk onderzoek van taal en uitspraak roept terecht veel vragen en discussie op.
We krijgen na 2 dagen bij AMES meer zicht op hoe we kunnen aansluiten op de dagelijkse praktijk van de leerkrachten op de dovenschool.

Groeten van Riet Mirjam en Tahar tot de volgende blog

Tweede cursusblok uitgesteld tot half juni 2010

Door de vliegproblemen i april moest de module taalverwerving uitgesteld worden. IJs en as kunnen ook dan nog roet in het eten gooien, maar onze activiteiten op

Bezoek aan RABAT

Vanochtend heel vroeg uit de veren om de trein van kwart voor zeven te halen op weg naar het ministère de l' education om te spreken met de directeur van de afdeling vie scolaire (leerlingen in de leerplichtige leeftijd) over de mogelijke inbouw van onze modules in de onderwijsprogramma's van de academies en de z.g. NGO's.

Alles lijkt onder controle, maar als dan blijkt dat de taxichauffeur een deel van onze delegatie naar een verkeerd adres brengt, begint het overleg een half uur te laat en we hadden maar één uur!. Geen probleem in dat half uur werd de directeur zo enthousiast dat hij aanbood om het overleg om elf uur voort te zetten. Tussendoor bezoekn wij nog even snel het imposante graf van Hassan II en Mohammed V.
De conclusies aan het eind van de meeting zijn positief. Er is een bereidheid om verder na te denken over allerlei mogelijke opties. In ieder geval heeft het ministerie de medewerking toegezegd aan de conferentie, die wij in het voorjaar van 2o11 organiseren.
Ook de afgevaardigde van de Nederlandse ambassade in Rabat is razend enthousiast over de door ons gepresenteerde plannen.
Verzekerd van zoveel steun is er nu een gezonde basis om het programma te concretiseren.

Natuurlijk loopt het programma anders!

Vanochtend werd de delegatie van Auris, het Marokko Fonds en de AMES ontvangen op de Onderwijs Academie van Groot Casablanca. Niet door de directrice van de vie scolaire, die ontboden was bij een activiteit van het koningshuis, maar door haar onderdirecteur. Gelukkig konden wij uitvoerig spreken over de opzet en resultaten van ons project en onze ideeën over verduurzaming door opname van onze modules in het reguliere curriculum van de academie.
Morgen vroeg worden wij om 8 uur! op het ministerie van onderwijs in RABAT verwacht. Het ministerie stelt in Marokko het curriculum van de opleidingen vast. Wordt dus nog een spannend gesprek.

Het weer: 25 graden en onbewolkt, dus zonnig ondanks de uitlaatgassen!

To fly or not to fly

De voortgang van het MATRA programma ondervond de afgelopen dagen de hinder van de asdeeltjes, die IJsland meende te moeten uitstorten over Europa nadat ze ook al het drama van Icesave hadden gehad. Helaas moest daardoor de eerste module over taalverwerving uitgesteld worden tot begin juni van dit jaar.
Onze vlucht gisteren verliep ook uitermate chaotische. Gelukkig werd ons een busreis naar Brussel bespaard. Vandaag hebben wij intensief gesproken met de directie van Mouna over de resultaten van het eerste projectjaar.

Gisteren aangekomen in Casablanca om flimopnames te maken van de school waar we mee samenwerken. Het is regenachtig als we aankomen. Als we uit het vliegtuig stappen ruikt het als een zomerregenbui. De reis naar de stad doen we met de trein. 's Avonds hebben we een afspraak met de directeur van de dovenschool. We bespreken onze plannen voor de opnames. De volgende morgen worden we opgehaald door een dove medewerker van de school. Hij rijdt ons dwars door het chaotische verkeer naar de school. Daar wachten we op de schoolbusjes. De jongens van het GLR maken hun spullen klaar voor de eerste opnames. De busjes zijn afgeladen. De kinderen zitten soms wel twee uur in de bus om naar school te komen. Daarna filmen we in de school en in de klas. De leerlingen vinden het allemaal heel erg spannend. Ze vragen in gebaren honderd uit. Later op de dag, als het nog mooi weer is, draaien we in de omgeving van de school. Aan het eind van de middag interviewen we de leerkracht, een leerling en de directeur.
Morgenvroeg, rond een uur of vijf worden we opgehaald, dan gaan we filmen bij een van de leerlingen thuis. Zij vertrekt 's morgens rond kwart over zes naar school.
Het weer is in de loop van de dag omgeslagen. Het onweert en overal staan enorme plassen.

Cursus op ‘Institut Mouna pour enfants sourds’

Bertie Nass van Auris Dienstverlening Goes en Bert Biesmeijer van Auris Dienstverlening Rotterdam zijn in februari 2010 een week in Casablanca geweest voor het geven van een module Audiologie aan het team van de school voor doven in die stad. Tahar Mekkaoui van O en O in Gouda ging mee om te tolken en het cultuurverschil zonodig te tackelen.
Hier volgt hun korte relaas.

De ochtenduren waren gereserveerd voor de in die week aangestelde IB-ers: 2 voor het basisonderwijs en 2 voor het op te richten VSO. We hebben, op verzoek van de directeur, gewerkt rondom taken en competenties. Twee ochtenden hebben we besteed aan het werken met de audiometer.
De middagen waren bestemd voor de cursus aan de leerkrachten van de basisschool en van de praktijkschool, tussen de 40 en 50 mensen. De eerste middag waren ook enkele bestuursleden aanwezig.
De mensen waren open, zeer geïnteresseerd en hartelijk. We hebben niet alles kunnen doen wat we hadden gepland, omdat we veel tijd aan basiskennis moesten besteden. De werking van het oor en de filmpjes die we daarover lieten zien, de interpretatie van een audiogram, het invullen van het audiogram van een dove leerkracht, die op datzelfde moment geaudiometreerd werd, het maken van een spraakafzienoefening: aan alles werd met grote inzet deelgenomen. Bijzonder was dat men bijv. ontdekte dat er leerlingen met een bepaald syndroom op school zaten. Positief was dat de dove leerkrachten, die vooral in het praktijkonderwijs werkzaam zijn, zich gehoord en gezien voelden. Het was een zeer intensieve, zeer bijzondere ervaring!

Dinsdag 9 februari

Gisterenmiddag hebben we de eerste bijeenkomst rondom audiologie gehad met de medewerkers van de dovenschool. We zijn echt met de basiskennis bezig geweest, frequentie, decibell, werking van het gehoororgaan zijn onbekend voor de meeste medewerkers. Onze opdracht is om de theorie te koppelen aan hun praktijkkennis.
Vanochtend ook de eerste bijeenkomst met de IB-ers gehad, gesproken over de taken van een IB-er, toetsen, leerlingbegeleiding, contacten met externen, coaching van collega,s. Uitgebreid hebben we gesproken over contacten met ouders, vaak krijgen zij van ouders te horen dat er geen communicatie met hun kind mogelijk is. Misschien kunnen gebarencursussen, voorlichting over gehoor en gehoorverlies, koffieochtenden een mogelijkheid bieden om aan dit probleem te werken.
Hartelijke groeten van Tahar, Bert en Bertie